Samokształcenie: Ikigai

CZYM JEST IKIGAI?

Ikigai łączy idee „iki” (życie) i „gai” (wartość/sens), co tłumaczy się jako „powód istnienia”. To idea posiadania celu, który nadaje życiu sens i przynosi radość.

Mówi się, że gdy łączymy się z naszym celem, ucieleśniamy go i wyrażamy – czy też, jak niektórzy mówią, znajdujemy swoje „powołanie życiowe” – pomaga nam to prowadzić bardziej sensowne życie, pozwalając nam na głębsze połączenie ze sobą i innymi.

Happy young people

Odkrywanie swojego Ikigai

Według Japończyków każdy ma swoje Ikigai. Niektórzy już je odkryli, inni nadal go poszukują. Nasze Ikigai spoczywa w nas, czekając na przebudzenie. Mieszkańcy Okinawy w Japonii, gdzie żyje najwięcej stulatków, wierzą, że Ikigai jest powodem, dla którego wstajemy każdego ranka. Ta koncepcja jest również związana z długowiecznością, szczęściem i ogólnym dobrostanem. Zachęca ludzi do życia w zgodzie z prawdziwymi pasjami i wartościami.

Rozumiemy jednak, że poszukiwanie swojego celu może być dość stresujące, zwłaszcza jeśli nie jesteś pewien/pewna, czego chcesz od życia, lub jeśli znajdujesz się na rozdrożu i czujesz się zagubiony/a. Jeśli nakładamy na siebie dużą presję, by znaleźć ten jeden prawdziwy cel, może to stać się przytłaczające.

4 kluczowe elementy Ikigai

Ikigai leży na skrzyżowaniu czterech kluczowych elementów:

  1. To, co kochasz (Pasja):  Aktywności, które przynoszą Ci radość i spełnienie. Co Cię ekscytuje? Jakie czynności sprawiają, że tracisz poczucie czasu? Czy jest jakiś temat, który Cię szczególnie pociąga i chciałbyś zgłębiać go bardziej
  2. To, w czym jesteś dobry/a (Profesja): Umiejętności i talenty, w których się wyróżniasz. W czym jesteś naturalnie dobry? Co wydaje się dla Ciebie łatwe? Jakie aktywności dodają Ci energii i satysfakcji?
  3. To, czego potrzebuje świat (Misja): Jak możesz przyczynić się do dobra innych lub społeczeństwa? Myśląc o tym, co dzieje się w Twojej społeczności, mieście lub kraju, co według Ciebie wymaga zmiany lub poprawy? Jakie doświadczenia życiowe pokonałeś/aś i czego się z nich nauczyłeś/aś? Jak możesz wykorzystać te lekcje, by pomóc innym?
  4. To, za co możesz otrzymać wynagrodzenie (Powołanie): Aktywności lub umiejętności, które zapewniają stabilność finansową. Pomyśl o osobach, które podziwiasz i szanujesz w związku z obszarem, który Cię interesuje. Jak zarabiają na życie? Jaką pracę kochasz wykonywać, z której mógłbyś/mogłabyś się utrzymać? Jakie umiejętności lub talenty posiadasz, które są potrzebne innym?

Znalezienie swojego ikigai oznacza odkrycie, gdzie te elementy się łączą w Twoim życiu. Gdy są one ze sobą zgodne, prowadzą do pełnego i sensownego życia, w którym każdego dnia budzisz się z poczuciem celu i radości.

Poświęć teraz trochę czasu na zapisanie swoich refleksji. Poniżej znajdziesz diagram Ikigai, który możesz wydrukować lub narysować w swoim dzienniku albo na komputerze.

    Źródło: Learning planet institute

    Kiedy wypełnisz swój diagram Ikigai i chcesz dalej odkrywać swój cel, zapraszamy do wykonania prostego, ale głębokiego ćwiczenia o nazwie „Back2back”. Do jego wykonania potrzebujesz przyjaciela lub współpracownika, z którym czujesz się komfortowo, gdyż nie można go przeprowadzić samodzielnie. Ćwiczenie może pomóc Ci stać się bardziej świadomym i jeszcze lepiej zrozumieć, co napędza Cię w życiu i co kochasz robić. Aby się przygotować, spróbuj znaleźć miejsce, w którym nikt i nic nie będzie Wam przeszkadzać przez następne 30-60 minut, i w którym oboje będziecie czuć się komfortowo. Będziesz potrzebować kartki papieru, długopisu i timera.

    Zacznijcie od tego, aby usiąść z przyjacielem plecami do siebie – możecie siedzieć na podłodze lub na krzesłach. Ważne jest, aby siedzieć plecami do siebie, czując bliskość przyjaciela, ale nie widząc jego twarzy. Dlaczego jest to ważne? Gdy patrzymy na siebie, nasze mimiki mogą wpływać na to, co mówimy, i blokować szczere wyrażenie tego, co mamy w sercu. Siedząc plecami do siebie, czujemy obecność przyjaciela, ale jego mowa ciała nas nie rozprasza. Dzięki temu docieramy do głębszych części siebie, na które nie mamy czasu w codziennym życiu.

    Po przygotowaniu siebie i przestrzeni, wybierzcie, kto będzie słuchaczem, a kto mówcą. Będą dwie rundy, więc oboje będziecie pełnić obie role – mówcy i słuchacza. Musicie tylko zdecydować, kto chce rozpocząć pierwszą rundę jako mówca. Rolą słuchacza jest po prostu słuchanie z absolutną obecnością i zapisywanie wszystkiego, co słyszy, podczas gdy mówca musi mówić przez 7 minut, odpowiadając na jedno proste pytanie:

    Wyobraź sobie, że jutro budzisz się rano i dowiadujesz się, że od tej chwili musisz wybrać jedną rzecz, którą będziesz robić przez resztę życia. i dlaczego. Co byś wybrał/a i dlaczego?

    I to wszystko. To jedyne pytanie, na które mówca musi odpowiedzieć w ciągu tych 7 minut. Zachęcamy do tego, aby nie zastanawiać się nad tym, dlaczego właśnie to pytanie, a nie inne. Pod koniec ćwiczenia odnajdziesz własne znaczenie i uzasadnienie. Możesz być nawet zaskoczony/a swoimi odkryciami. Ciesz się procesem i przyjmuj go na bieżąco. Krok po kroku.

    Możesz również zastanawiać się, dlaczego akurat 7 minut?  Przetestowaliśmy to ćwiczenie z różnymi czasami i odkryliśmy, że 7 minut to idealna długość – ani za krótka, ani za długa. W pewnym momencie tych 7 minut może pojawić się cisza. Może Ci się wydawać, że nie masz już nic więcej do powiedzenia. Pozwól tej ciszy zaistnieć i kontynuuj. Odkryliśmy, że ten moment ciszy to moment przejścia, kiedy nieświadomie przechodzimy od mówienia z umysłu do mówienia z serca. Niektóre prawdziwe klejnoty z najgłębszych zakamarków naszego wnętrza mogą pojawić się właśnie w tych momentach ciszy. W takich chwilach słuchacz może ponownie zadać to samo pytanie: Co chciałbyś/chciałabyś robić do końca życia i dlaczego?

    Po upływie 7 minut następuje zamiana ról – mówca staje się słuchaczem, a słuchacz mówcą.

    Kiedy oboje skończycie mówić, możecie spojrzeć na siebie i wymienić się kartkami, na których każde z Was zapisywało to, co mówiła druga osoba. Możecie wybrać, czy chcecie przeczytać kartkę samodzielnie, ale może być jeszcze bardziej emocjonalnie i poruszająco, jeśli osoba, która Cię słuchała, przeczyta to, co usłyszała. Wybór należy do Ciebie.

    Poniżej przedstawiamy kilka pytań do refleksji, które można wykorzystać po zakończeniu dzielenia się tym, co usłyszeliście od siebie nawzajem.

    Czy było coś bardzo trudnego w tym ćwiczeniu? Łatwiej było być słuchaczem czy mówcą?
    Czy coś Cię zaskoczyło? Czy dowiedziałeś/aś się czegoś nowego o sobie lub swoim partnerze? Jakie kroki możesz podjąć, aby zbliżyć się do swojego celu?

    Teraz pozostaje tylko cieszyć się podróżą i odkrywaniem swojego celu i pasji w życiu. Mamy nadzieję, że te ćwiczenia pomogą Ci lepiej zrozumieć, co Cię napędza, co najbardziej kochasz robić i co wprowadza do Twojego życia flow, zdrowie, dobrostan i szczęście.

    Jak powiedział Georgie Elliot:

    „Nigdy nie jest za późno, by być tym, kim mogłeś być.”

    EN_Co-fundedbytheEU_logo
    DICLAIMER

    Funded by the European Union. Views and opinions expressed are however those of the author(s) only and do not necessarily reflect those of the European Union or the ANPCDEFP. Neither the European Union nor the ANPCDEFP can be held responsible for them.